Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / PENCERE

Yazardan en yeniler

Sesleri duyuyorum. Yorganı başımdan yukarı çekiyorum. Güneş doğmak üzere Işıkla birlikte gölgeler gerçekliğine kavuşuyor. Görmek istemiyorum. Görmek hatırlatacak. Uzaktan, yakından farklı seslerde, aynı makamda ezan seslerini duyuyorum. Duymak hatırlatıyor. Sabah yenidenleştiriyor her şeyi. Uykudaymış gibi unutmak istiyorum. Yorganın koruyucu kalkanı altında güvende hissediyorum. Bir an önce kalkmam gerekiyor. Çalışmam gerekiyor. Gereklilikler boğuyor. Keşke bazı şeylerin geri dönüşü olabilseydi. Bir türlü pişmanlık duyamadığım o geceyi yaşamamış olsam. Ya da pişman olsam Kalkmalıyım artık. Telefonun alarmı ikinci kez çalıyor Ayaklarım yere değer değmez havanın soğukluğu bütün vücuduma yayılıyor. Oraya bakamıyorum. Pencereye. Gün ışıyor aniden. Gözlerim kamaşıyor. İçerisi buz gibi... Üzerimdeki rengini yitirmiş atlet ve şort pencereden akan ışığı ve soğuğu sanki bedenimden içeri çekiyor. Saçlarım ruhum gibi Bedenim yüz yıl yaşlanmış sanki. Banyoya girip yüzümü soğuk su ile yıkıyorum. Şimdi istersem orama burama kocaman iğneler batırabilirim. Kırmızı ışıkta sağa sola bakmadan geçebilirim. Boğaz Köprüsü nün çelik halatları üzerinde gözlerim kapalı yürüyebilirim. Bütün bunlar, yarın öleceğini bilen birinin, kendini her şeyi yapmaya hazır hissetmesinin cesareti. Cesurum. Dün gece de olduğu gibi. O pencereden her baktığımda olduğu gibi. Gözlerinde gördüğüm gibi. Parmaklarının sesini ilk duyduğumda hissettiğim gibi. Coşkulu bir nehrin akışı gibi Pencereyi açtım, temiz hava ile birlikte girdi içeriye Für Elisein notaları. Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışırken karşı pencerede onu gördüm. Camı açıktı. Piyano çalıyordu. Gözlerimi kapattım. Kendimi müziğin ritmine bıraktım. . .

PENCERE

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler