Şiir Defteri / Sizin Köşeniz / Alaycı/Kuş (Ruh/Hane)

Yazardan en yeniler

Yoktum uzun zamandır, bildiğimi sandığım bilmedigim bir şey/i aramaktan geliyorum, bir eksiklik, beş/on yetersizlik bir de sabahtan akşama kadar yan gelip yatan tembelliğin, aklından geçirdiklerini not alayım derken, gece yarısından sonra azrail'in sözünü kestim../ geçiyordum uğradım dedi. Üç defa derin nefes alıp verdim, üçü de sırayla otur bir yere dedi: her şeye sıkıca bağlanmak isteyen toz, duman, leke gibi kendime çok kötü bastım. Daha önce kendiliğinden boy atan bir ayna görmemiştim hiç, ona bakmamam gerektiğini bildiğim için mücadele oyununa katılmadım. Bir keresinde saç fırçası göstermiştim bir ağaca, daha sonra rüyamda penceremin önüne kadar gelerek / bana: kendime uygun bir yer buldum, senin hayallerine gülerek seni kendime aşık edeceğim, senin hayallerinin kanatlarını kıracağım her şeyden nefret edip tiksineceksin, iğreneceksin ve sözlerimle zehirleyeceğim seni dedi. Dönüp dolaşıp bir saçmalığa bulaşmak, sürekli bir şeylere karşı koymak, hayatın acımasız tuzaklarından uzak durmaya çalışmak, özetle: dün nasıl ki gelen her gece simsiyah upuzun çoraplarıyla sinir bozan birşeydi ise, bundan sonra ki büyü bozulacak diye çok korkacak. Adımı yanlış söylüyor masal kuşları, her defasında sabrımı ayarlamak, bir önceki ayara yabancılaşmasını sağlıyor, anlayış isterse şaşırtıcı bir dönüşümle sıfırdan bir'e geçebilir, hiç kuşkusuz niyet, içinde hayranlık uyandıran bir büyüdür. Hayal kırıklığı insanı sıkar, çünkü arkasında bekleyen umutsuzluk dikkat çekmek için sessiz kalır, bana nasıl yürüdüğünü hiç unutmuyorum, azmine hayranım. Bugün aklımda bir film var, hayatın tüm haklarını dişlerimin arasında çiğneyip, bir güzel yutup, oturup izleyeceğim. Yorgunluğun söylediği çok özel bir söz var, diyor ki: öyle ya da böyle bir şekilde iyiliğimi/ kötülüğümü kırığımı / döküğümü kendime dokundurmadan seyrettiriyorum, telaşa gerek yok, nasılsa öleceksin, ister beni ciddiye al, koy bir kavanoza, vazoya, istersen omuzlarının üstündeki şatoda sahipsiz bırak, telaşa gerek yok, nasılsa öleceksin. İnsan gücü kızarmış yağ gibidir / siz ne hakla benim yağıma su sıçratırsınız, demin sözüne ettigim siluetler. Ben deniz'e yakın şehirleri severim, sokakların bağıra bağıra söylediği çocuk şarkılarını, pencereden pencereye poz veren ortak düşüncelerin karpuz kabuğu dilimini, sevinçten deliren lambaların hiç susmayan soluk renkli vakit kaybı ki hiç niyetim olmasın istedim, telaşın kapışından soluğumu tutarak içeri girmeyi. Neden kaçtığımızı biliyoruz / ama neyi aradığımızı bilmiyoruz belki de biliyoruz da uzatmalar can sıkıcı. Hayata kendimi beğendirme çabasına girmeden önce ona: Rüyalarımın ağzını açık bırakmaya Dünyanın en mutlu kölesi olmaya Ayağımda ayakkabı olmadan durmaksızın koşmaya Alnımdaki çizgileri gökteki bulutlara fırlatmaya Çöp tenekelerine aşk/ı yazmaya Aynı hataları sürekli tekrarlamaya Günlük hayatların yapmacık tiplerini daha çok sevmeye Ruhumun ışığına yaklaşacak yaratıcı kötülüğe sımsıkı bağlanmaya söz verdim.. kendim olmayı tercih etmiyorum deseydim, fena olur du / hiç olmazsa sizler gibi, kulaktan kulağa, ağızdan ağıza ödünç aldıklarınızla duvarlar arası imgeleri ayıplamıyoruz herkesin keyifle yazdığı bir hikayesi vardı ama herkesin kendisinden haberi yoktu yazarken inandığım hızla unutturdu kendisini / şimdi derdi NAZAR ateşini yakan benim.. ey hayat sana karşı radikal olmayacağım bilesin zamanı küçümseyip zamana güleceğim kucağında tuttuğun mucizelerin hırsızı benim ne duruyorsunuz kelimelerin ruh halini düşünmeden saldırın bana küçümseyin hor görün küfredin ruhumu tutuksuz yargılayan hastalığımın kiralık katili benim şimdi sırada inandığım kavramların kendisini bana unutturmasında geri döneceğim Alaycıkuş

Alaycı/Kuş (Ruh/Hane)

Yazardan en yeniler

En Çok Okunanlar

Yeni Üyeler