her gün ayaklarımla geçtim bu yolu
Her gün karış karış
Günün güne karıştığı bir anektod
Sazlıklarda bir yol çıtırtı
Dağlarda eriyen son kar
Sensin
Hangi bulut söndü gözlerinde
Hangi yanımı süpürdü bu esin
Artık ben ben değilim
Uzaklarda '' mavi düş''' sen misin
Süründün Anadolu ca kilometrelerce
Oluştu bir değirmeni saçörgüsü gecenin
Kült sensin, ateş sensin, toprak sen
Tabu, senin adının kabartmasıdırr
Tarih barındırır nice kuytuluukları beşiğinde sallar
Sen hangi efsaneden kopmuş, gelmişsin
Sen kalbimdeki köz, yanardağ
Bir sabAH UÇURUMDAN AŞAĞI BAKMIŞSIN
ayğın takılmış düşemwmişsin
Yoklar seni bu gökyüzü alabildiğine sonsuz, yoğun
Birşeyler fısıldıyor sanki seni az buz
Geçmiş bir kış süprüntüsü, önümüz yaz
Umudun güneşe son aldanışı olacaksın!