ALIŞKANLIK
Gözlerimiz alışmıştı biribirine
Kulaklarımız seslerimizi duymasa
Olmazdı?
Öylesine derindi ki ,içimdeki yerin
Bumboş kaldı gittiğinde.
Bir şeyler bekliyorduk ömrümüzden
Sevgi gibi,saygı gibi
Güzel davranışlar umuyorduk
Öylesine alışmıştık ki biribirimize
Donakaldım gittiğinde.
Bir şiir okuyordun
Alev-alevdi yüzün
Gözlerin ışık-ışıktı
Uzaklara bakıyorduk ikimiz de
Öylece kalmışım,gittiğinde.
Adı yaşamdı?
Bir öykü gibiydi aşkımız
Geniş zamanlar umuyorduk
Dar süreçlere sıkışmıştım
Gittiğinde.
DEDE İrfan ÇELİK
