Bilmeyen ne anlar seni yazmayı..
Senin hasretinde seni yıkık şiir bulmayı.
Senin yokluğunu yalanlaştırmayı kim ne bilir.
Sonu yok olan cümleleri okuma ihtimalini zaten kim ne anlar..
Can yarim ;
Asılı şimdi saat duvarda
Sesi sessizliğime ortak..
Tütünüm hep aynı ki gibi soluk
Dudaklarımda bıkkınlık
Yüreğim hasret acısına, dünya kederine çoktaan yitik..
Yaşadıklarım kalemime ağır
Yaşadıklarım ahbablarıma bıkkın !
Yolun sonu bir sonbahar akşamı iken
Koşar adımlarım bir bahar gününe zaten uzak..
Viran çelişkiler
Utanç varsayımlar hepten canıma kast...
Yetmiyor gündüzün asık suretine aşk
Yetişmiyor gecelerin kederine zatı aşk ...