Ben
O esmer sesli çocuk
Satırı bozuk
Anlamı yitik
Gözleri sararmış
Yüzü dökülmüş
Bin yerinden bıçaklı..
Ben
O hep aynı yerinden en büyük yarayı alan
Susan ama bir türlü susturulamayan
Gizinden sır alınamayan
İçi deprem
Adı nan
Gidişleri hep yalan.
Ben
Kederi bedenine ağır
Verileni dünyaya ağır
Aşkı kalemine ağır
Ağır şu koca dünyası kendine ağır.
Ben
Bölünmüş bir ülke
Gözleri hala gözlerimde
Gitmesin diye sessiz çığlıklarım
Mızrak gibi ok gibi beynimde.
Ama bitti artık bende
Değmeyecek soluma artık kimse
Sendende alınan darbe
Nokta oldu yüreğime.
Ben
Kapalı fanüs içinde
Saklı bıraktım herkesi kendimce
Yüreğimden döküldüler ince ince
Bıraktım her birşeyi kendimce..
Ben
Güvene uzak
Uzağından dolayısı birer tuzak
Yaşanmadan yazılamayan şiir gibi
Hepiniz güvene birer uşak..
Ben
Küçük bir çocuk
Sesi titrek,elleri siyah
Damlası kan
Suyu şarap
Sinirli öfkeli edepsiz halli
Dedim ya
Ben bir çocuğum
Günden güne acısında çocuklaşan bir çocuğum.
Vurgunları yüreğinde biriken
Gözünde kin beliren
İnsan düşmanı
Sevda katili
Şeytan bir çocuk...
Çocukluğundan kastı yaşanmamışlıkları......
ümit karadağ