Şiir Defteri

Sessizce Ölmek

Doğarken mi başladı benim son yolculuğum Ondan mı öyle geçti o garip çocukluğum Masallarla düşlerle beni hep aldattılar Yaşadığım; en büyük yalandı biliyorum Boşluğu kucaklardım uzatsam ellerimi Düşsem diye beklerdi pusuda bir uçurum Kol gezerdi çevremde acılar ölüm gibi Ben ondan böyle kaldım, ondan karardı ruhum Yağmur mu yağmazdı ne, tarlalar mı çoraktı Neden hiç yeşermedi serptiğim onca tohum Şimdi ölen bir şey var içimde azar azar Ha söndü ha sönecek yıllar önce yanan mum Susmayın biliyorum, ben bir yalan dünyada Gürültülü yaşadım, sessizce ölüyorum Ümit Yaşar OĞUZCAN
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir