Bir Kasım gecesiydi
Yağmurunda ıslanmaya başladığımda.
Sağanak bir şekilde titreterek yağıyordun üzerime
Kaçamadım.
Gözlerimi kapatıp beklemekte buldum çareyi.
Zamanla titretişlerin bir bir huzura döndü içimde.
Derken bir Haziran sabahı oldu.
Uyandığımda gökkuşağı yoktu karşımda
Gecenin karanlığını almış gözlerin vardı.
Umut bekleyen gözlerime son kez baktılar
Hiçbir şey demeden.
İçimdeki huzur alev aldı o an.
Yaktı kalbimi en derinden
Yetmedi yağmurların içimdeki ateşi söndürmeye
Kül oldum baştan aşağı.
Gidişinle de dağıldım işte
Kâh oraya kâh buraya Düzenleme: 26.05.2018 / 01:05