Şiir Defteri / Sizden Gelenler / Selçuk Doğan / Yolun Sonu

Takip et @sdefteri

Yolun Sonu

Bu bir yol hikayesi Uzun ve karanlık bir hikaye Ne acıdır ki ortada bir ayrılık var Hikayeyi hüzünlü kılanda bu olsa gerek... Mevsim sonbahar aylardan kasım Sararan yaprakları peşinden kovaladığı Sanki ayrılığı ifade eden Ilık yağmurlar yağıyordu İstanbula Ve ben yola koyuldum Uzun ve karanlık yollara. Benki hayatının baharında Ve hiç gurbete çıkmamış ben Kısa süreli ayrılıklarım oldu Ama bukadar uzun sürelisi Aklıma gelmemişti bu kadar erken geleceği Ayrılmasına ayrıldım ya Anamdan babamdan Ayrılamadım bir türlü Karımdan çocuğumdan Benim kitabımda yazmazdı Canımı,kanımı geride bırakmak Lakin hayatımda açacağım yeni sayfanın İlk satırı bu oldu.Ayrılmak.. Kim korkar kurşundan,silahtan,savaştan Ben masum bakan bir çift gözden korkarım Ölüm neymiş azrail benden korksun Daha ne olduğunu anlamadığı üç yaşından korkarım Gözümden akarken kan damlaları Zaman uzaklığı saat ise Ayrılığı gösteriyordu Hayatımda hiç sevmediğim Ama yapmak zorunda bırakıldığım Bir şeydi vedalaşmak Ne kadardı? Yada ne zamana kadardı? Acaba dönüşü varmıydı? Bilmiyorum ama gidiyorum Yalnız,tek tabanca Yalansız hayatımda Gerçek birbuçuk sene daha Son bir el öpüştü anamın babamın Son vedaydı gardaşlarımın Sarılıp kokladığım karımın Kucaklayıp öptüğüm çocuğumun Ve artık ağlıyorum Galiba ayrılık bu olsa gerek..... Selçuk Doğan

Son Eklenenler

Kapat/(ESC)

Rastgele Şiir

Yolun Sonu

Son Eklenenler

En Çok Okunanlar