Şiir Defteri

Suyum,Unum,Buğdayım

Ben bir iyiliğim, diyorum Yitiklik duygusundan doğan. Çoğalmak istedikçe azalmaktan alırım Güzelliğimi. Seçilmiş bir yalnızlığın içinden Seslenirim mahcup ve özgür; Sevdiği herkesi bir kedere Dönüştüren kalbimle. -Karlı bir boşluğa inen gece Çocuk kalır odamın yanında.- Kalabalığı kanıt gösteririm Kalabalığın kendine: Hiçbir yakınlık hiçbir hayale Su taşımaz Buğday olmaz Un vermez... Kendini sevmeni süsleme Diyor, kitaba bakan dostum; Bencil bir acısın sen. Kimseye sezdirmeden gülümsüyorum Kalbimdeki kalabalığa. Öyleyse neden odama düşüyor Çekilen her perdenin yalnızlığı. Ağzının pasını Topuklarından aldığım çocuk... -Suyum, unum, buğdayım- Herkesin başkasını konuştuğu Bu aynalar pazarında Seni kimselere Söylemeden öleceğim. Şükrü Erbaş
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir