Şiir Defteri

Annemle Hasbihal

Anne, zannetme ki günler geçti de değişti evvelki huyum gitgide Bir hırçın çocuğum, değişmez huyum Seneler geçse de ben yine buyum Senden umuyorum teselli yine Bugün şefkatine, muhabbetine zanneder misin ki yok ihtiyacım? Belki eskisinden daha muhtacım Dünyanın tükenmez kederlerinden kalbim kırılsa da böyle derinden Hayatım büsbütün ye'se kapılmaz Teselli bulurum içimde biraz, o derin sevgini hatırlarım da Her gece hıçkıran dudaklarımda hasretle anılan senin adın var Anne, hayatımda bir tek kadın var. Beni aldatmadı, sevdi daima Gittikçe ruhumu saran bu humma başka sevgilerden yadigar anne! Sevmeyen sevenden bahtiyar anne! Sorma ki başımdan çok şey geçti mi? Ah... eğer anlatsam sergüzeştimi, nasıl terkedildim Nasıl atıldım Anne aldatıldım, aldatıldım Belki her zamankinden fazla severken, bir lahza bahtiyar olayım derken Bilmezsin kaç gece böyle ağladım Şimdi tecrübem var artık anladım Aşk, o bir masal, yalanmış meğer Seven bir kalp için sığınılacak yer Yalnız o kucakmış, yalnız o dizmiş İnsanlar ne kadar merhametsizmiş Orhan Seyfi Orhon
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir