dün yolda yürürken küçük bir kız çocuğu gördüm, saçları aynı sen.
eve geldim şiir yazdım, sözler aynı sen.
imla kurallarını çok bilmem ben
kelimelerden de çok anladığım söylenemez zaten
tek bildiğim bütün yollar sana çıkıyor.
Beni seviyor musun diye sorsam?
normalde nefret etmediğim zamanlarda evet dersin
sen benden nefreti bile hisli ediyorsun.
kalbi kırık bir kadın.. kadının kalbini kırmış bir adam..
kalbi paramparça olmuş bir "biz"...
üzülme desem
düştüysen yanına otursam beraber kalksak
mesela savaşsak herşeye rağmen öyle sıradan insanlar gibi
ince ince düşünerek planlar yaparak
hayattan bezmiş gibi davranak değilde
gelişigüzel tekme tokat dalarak hayatın azğını burnunu kırsak
o zaman hem şansa ihtiyacımız da olmaz ki
sen benim şansım olsan, ben senin şansın olsam.
biz bir oldukça ayaktayız güzel bayan
eksilirsek yıkılırız.
sana dünyanın en güzel şiirini söylüyüm mü?
- Seni hala çok seviyorum...