Savaş sonrası özgürlüğünü kazanmış gibi simdi yüreğim.
Param parça topraklar üzerinde yaşayan ulusun bir parça ekmek,bir bardak su ve yarim elmayaydi açlığı.
Öyle sevgi ve aşkın kabarmış duygulardan sindirilmiş şeffaf umut Işığı yoktu kalbimizde .
Yenilginin en üstünde , kazanmaya yaklaşık bir kaç cansız beden kadar yaklaşmışken kulağımıza çınlayan top,mermi ve roket sesleriyle irkilirdik.
Ve sonra geri adim atıp düşünmeye bile cesaretimiz olmayan o karanlık geceye sığınırdık .
Bir kaç avuç dolusu kelebekle gelirdi kadınlarimiz ve kızlarımız .
Biz daha bunlar nedir demeye koyulmadan ortada uçuşan kelebekler anlatırdı günün 24 saatini 24 saat içinde ölmeden anlayamazdiniz değerini der gibi uçuşurdu öyle pırıl pırıl ve rengarenk kanatlarıyla.
Ve sonra ardından bir umut daha belirirdi içimizde ve hep bir ağızdan haykırırdik suskunluğumuzu . top,mermi ve roket seslerini bastırırdi kelebeklerin kanat çırpışları.
İste yine en başa dönüyorduk
Savaş , aşk ve kelebek... Düzenleme: 23.09.2016 / 08:34