Dalından düşmeyecek bir yaprak
Gibi hissediyorum kendimi.
Bu güneş, bu bahar
Aklını başından alır insanın.
Kanıyorum ?maalesef- süslü dillerine
Dünyanın
Gün gün harcıyorum gençliğimi
Sayılı günlerim sol avucumda
Salıncağımı kurayım derken
Öğle oluvermiş, acele etmeli
Yemin ediyorum ?güzümü dört açmalıyım!? diye
Sonra bir meltem esiyor Ege'den.
Yeşil yaprak sararıveriyor
Hazan mevsiminde
Soğuk, deli rüzgârlar
Her yandan taarruzda
Yağız atlar dörtnala
Bitkiler, böcekler hep kefenli
Sarı, sapsarı bir yaprak yerlerde, oradan oraya
Nafile! Ne'dersin alın yazın
Bir ilkbahar, bir yaz, bir sonbahar?
Dedim ya! Sayılı gün?
Bir varmış, bir yokmuş
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
Yeşil mi desem, sarı mı ?sapsarı mı- desem
Bir yaprak varmış.
