yağmurun güneşe durduğu gibi durdun gönlüme
topraklar ıslaktı, umutlar ham
bembeyaz bir sayfaya düştün çiğ damlası
baharla geldin çiçeklerden önce
ağır aksak koştu kırk yıllık yalnızlığı aşkın
yanlış zamanlara kilitlendi saatler
yanlış mekanlara düğümlendi
aykırı hayat biraz da ayrılıktı belki
büktü bıçak gibi bileğimi....
kabardı, çatladı, açtı kabuğu
zamane aşk çiçeğinin
buldu da sığındı , bir yalnızlık kovuğu
Tüm hikayesi böylece bitti!