Ayaklar
Hiç durmuyorlar koşuyorlar adeta
Bir meşguliyet var hallerinde
Hafifte kırgınlık sanki
Güvensiz adımlar var
Yola mı, kendine mi?
Yoksa bana mı güvenmiyorlar?
Belki bana...
İnsanlar hiç bilmediği bir konu hakkında durmadan konuşursa ne olur?
Saçmalarlar
Aynı öyle işte
Ayaklar da hiç bilmediği bir yola sapıyorlar
İnsan hiç tanımadığı bir adrese gitmeye kalksa nolur?
Yalnızlık kavramının hakkını verir
Ve verdiği sürece, verdiği ödünleri de
Teker teker geri alır
Aldığı bütün bu özürleri de
Boşaltır bir çöpe
Geri kalan hayal kırıklıkları
Sokulur sessizce yüreğinin kenarına
Gelme diyemezsin
Ayaklarını geriye atıp gidiyorum da...
Belki kısaca mutlak ölümü tadarsın. Düzenleme: 09.01.2017 / 23:13