Kan kızılı
Ateş mavisi
Deniz dalgalariyla övünür
Bitmiş insanlığın ufkundayız
Dar sokaklı paslı demir kapıları ardında
bir şeyit anası aglar
tahtı oğruna kardeşinin gözlerine mil çektiren
padihşahın aşkına
vatan milet bayrak sakarya
çanakale gecilmez
hele su nazlıhanın nazı hiç cekilmez
nuhun gemisinin güverteinden sevişirdik gizli
nasılda deyiştik öyle hızli
her yer kan revan içinden
Gök kupeyi yaratırken tanrı
bana sormadı diye kızgınım ona
Mekenin medinenin aşkına
sakalı şerif aşkına
fıratın suyu ası akar
Baskasının bostanına girmiş
ürkek bir çocuk gibi dolaşirken polis muhrem
diyarbeker sokaklarında
arkasından vuruldu kürdüstan aşkına
hep insanız artık oyanın be allah aşkına