Bir bahar akşamı
Hava biraz serin
Yürüyoruz
Gayet yavaş
Aynı anda baktık
Bir çekingenlik var adımlarımız da
Ne de olsa yıllar geçmişti
Aniden gülümsedi
Tek taş bir yüzük vardı parmaklarının arasında
Titriyordu elleri uzatırken
Senin için diyebildi usulca
Güldüm
Tek taş la kandırılacak yaş ta değilim ki
Bozuldu
Keşke o yaşlarda tanısaydım der gibi
Sessizce uzaklaştık
Neyse ki dönmedi hiç
Ya görseydi arkasından bakakaldığımı