Yüzmeyi sevdiğim okyanusta boğdum kendimi,
Dibe batırdım her şeyimi.
Ne bir güneş ısıtır içimi bundan sonra,
Ne de bir dalga çıkartır ölmüş bedenimi karaya.
Savurdum hayellerimi denizin görünmez ufkuna,
Acım taze , tuz serpmeyin yarama,
Seni düşündüğüm okyanus, şimdi vazgeçişime sebep,
Sen nice yelkenler açmışsın, ben hariç bütün insanoğluna.
Senle dolan hatıraların sonu ya ateş ya sel,
Senin öfken yel olup çarpıyor yüreğime, olamıyorum engel.
Neyden korktuysam yaşadım seninle beraber,
Yüzmeyi sevdiğim okyanuslarda boğuldum,
Hayatıma bahar yapan kadından, vazgeçerken yoruldum.
Bugünü not alın öldüğümün kanıtıdır,
Bundan önce de yaşadığım söylenemez.
Yaşamak nefes almaktan ibaretse eğer,
Söndürün ışıkları;
Biz çoktan ölmüşüz meğer.
Akıl sır ermez, okyanusa sevdalandım,
Hayatıma değnek yapıp ona dayandım.
Bende de hata büyük denizler senin neyine,
Otur evinde al eline kalemini ,seveceksen böyle sev.
Bilirsin hatıra bırakmak lazım geriye,
Sen yaz aklındakini kağıtlara, defterlere.
Büyük denizler benim işim değilmiş onu anladım,
Ama konu seni sevmekse hiç düşünmeden yine yaparım.
Acıları dindirmek için bir yerden başlamak gerek,
Kapatıyorum senle olan sayfalarımı sonsuza dek.