Sen hiç ağladın mı?
Kaldırımda oturup bir başına,
Çaresizliği iliklerinde hissettiğin,
Oldu mu hiç kaldırımda ağladığın senin.
Sen, sana benzeyen her şeyden,
Bir parça gökyüzünden,
Senfonisinden baharda çiçeklerin,
Neşesinden, gömleği iliksiz çocuk bedenlerinin,
Oldu mu hiç kaçtığın, kendi yüzünden senin.
Sen hiç tel örgülü duvarları kokladın mı?
Adının özgürlüğünden sıyrıldığın,
Oldu mu hiç dikenli günlerin senin.
Sen hiç şiir yazdın mı?
Bini değil de görsün diye biri.
Kaldırımda oturup bir başına,
Sen hiç ağladın mı?