Şiir Defteri

Gecede Keman Hıçkırıkları

Akşam olmakta Uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi Gözlerimde mavi gecelerin yıldızları Yüreğimde özlemin ince sızıları Yorgun güvercinlerin kanat çırpınışlarında soluğum Bakakalırım her akşam öyle dalgın dargın, ıraklardan ırak Yalnızlığımdır damlayan karanlığın kirpik uçlarında her akşam Yıllar var ki tek bir çiçek açmadı gönül bahçemde Kabr-i hanemde tek bir yolcu geçmedi Çöl oldu gülistanım Oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime, keşifsiz denizlerdi Yıllarca bir ayrılığı biriktirdim deltalarda, bir yalnızlığı Kendimden kaçıp kaçıp kurtulmak isteyen bir gemiydim belki Belki bir deliydim herkesin akıllı olduğu bir dünyada Oysa yıllar var ki tek bir gemi geçmedi denizlerimde Göğümde tek bir martı uçmadı Yaşlı ve yalnız bir ağaç gibi, sürgün kaldım kilitli yüreğimde Bilirim ki,her akşam gözlerimde akıp giden o çağıltı Avuçlarımda taşıdığın ateşle sudur O uzak dağların ardında bıraktığım menekşe gözlü kızın kokusudur Her dizede yüreğime kanayan sözcüklerle yazdığım Akşam olmakta Uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi Yüzümde sınırları çizilmemiş bir hüznün camları parçalanıyor Depremler başlıyor her gece, şehirler çöküyor içimdeki çukura Ve her sabah yeniden yüreğimde sızılarla uyanırım Bakarım uzaklara kanayan gülüşlerle, kırık düşlerle ki, Metropol duvarlara yapıştırılmış boynu bükük bir resim karesiyim Hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla Akşam olmakta Uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi Gecede keman hıçkırıkları, başımda gam Belki analar ağlamaktadır uzak bir kentte Yitik çocuklar, yorgun babalar ve yüreklerinde ezikliği çaresizliğin Belki herkes bir yarayı sarmaktadır kendi içinde kimbilir, Kimsesiz bir ölümü karanlığında Yıllar var ki, ayrılıklar yaralı bir nehir gibi akmaktadır içime Rüzgarlar eserken alnımın sahillerinden, uzak denizlere savrulur düşlerim Kirlenir mavi gülüşlerim, martılar yaralanır, havada asit ve kir kalır Simsiyah bir bulut gölgeler yüzümü her gece, geceler ki, yaslandığım tek sığınak Akşam olmakta yine Ey geceden gelip geceye giden trenler Bir gün yanlış saatlerin gözlerimde buluştuğu bir noktada Bir damla su gibi düşünce hayatın uçurumundan Son isyanını çekince yüreğim, alıp götür beni buralardan İnsanın uğramadığı uzak kıyılara Bir derviş gibi ıssızda yanmak için, kendi içimde sarmak için yaramı Nuri Can
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir