Şiir Defteri

Bir Gün Ölürüm

Uzak solgun çocukluğum Akşam alacası, kasaba, Çatılarda kargalar Hüzünlü gençliğim Sabahcı kahveleri Umutsuz aşklar Bir anı tüneği şimdi Yaşadığım geçmiş yıllar Ben derim ki Ömrüm, ömrüm Mumlar neden eriyip sönerler de Tersine doğru yanmazlar Uzayarak yeniden? Ve insan doğmak ister mi Bir daha, ölmek için? Ölümü arayarak geçti Bunca yılım Kötü annem Beni komşunun oğlu kadar seven Yok olan babamdı belki Ölüm tutkumu pekiştiren Elbet bir gün ölürüm Ömrüm ömrüm Ve yanan mum Kara bir fitil bırakır ardında Ne kadar benzeşiyor birbirine Zifiri karanlıktı gece Mum bitti, yanmadı tersine Beyaz mürekkeple yazdım Bu şiiri karanlığın üstüne Ben derim ki Geçip gider zaman Geri alınmaz bazı şeyler ömrüm ömrüm Ve yanan mum soğur cehennem bile Metin Altıok
Kapat/(ESC)
Tavsiye
Adınız:
Sizin eposta adresiniz:
Alıcının eposta adresi:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
İletişim
Adınız:
Eposta adresiniz:
Mesajınız:
Doğrulama Kodu:
captcha refresh
Kapat/(ESC)
Rastgele Şiir